Uzun Bir Sessizlik Ve Tekrar Ben (Yeniden Başlıyoruz)

 Merhaba Değerli dostlar. Uzun bir aradan sorma tekrar yazmaya ve bloğum da yayınlamaya karar verdim. Yaklaşık olarak 4 yıldır yayın yapmıyorum. Bu süreçte neler mi yaptım kısaca bahsedeyim.

   2019 yılı bizim için hem üzücü hem de hızlı geçti.  Mevcut iş hayatımda her şeyi yerinden oynatan bir karar aldık ve şirket yapımı değiştirdim. Hatta zorunda kaldım da denebilir. Yıllardır emek verip kurduğumuz ve yol yürüdüğüm insanlarla yollarımızı ayırmak zorunda kaldım. Bu kara iş hayatımda almış olduğum radikal kararlar biri oldu. Uzunca bir süre süreci kontrol etmek için çabaladım ve hayatımın en derin ve en köklü tecrübelerini edindim. Tabi bu durumları yaşarken yeniden yapılanma adına çok girişimlerde bulundum. Tüm ağırlıklarımdan kurtulduktan sonra tam arkama yaslanıyorum ki pandemi patladı.

    2020 yılına girerken dünyaca yaşadığımız bu olay gerçekten ezber bozan bir haya bizleri soktu. Sağlık sektöründe olmam nedeniyle bu olaylar bizim bire bir şahit olduğumuz urumlar haline dönüştü. Bazen guru verici bazen de gerçekten olmaz dediğimiz bir sürü olaya şahitlik ettik. Her kes üzerine düşen tecrübeyi aldı. Çok üzcüdür ki çoğu insanimiz bu hattan opmak zorunda kaldı.Ölümün ne kadar basit ve en olmadık zamanlarda karşımıza çıkabileceğimize şahit olduk. Online hizmetler hayatımıza girdi. Online siparişler, toplantılar, eğitimler v.s derken bir sürü süreç atlattık. Sanki bir film senaryosu gibi izledik her şeyi.

    Bu dönemde sağlık sistemine hizmet ettim ve yerli ventilatör üretimi için kolları sıvadık. Türkiye'nin öncü firmaları tarafından verilen üretim işlerinin tümünü kanımıza ve canımızla çalışarak katkıya çevirdik. Bu bizi çok gururlandırdı. Tüm süreçlerin altından kalktık ve Vatanımızı dışa bağımlılıktan kurtardık. Bu projede katkımız olması bizi çok mutlu etti.

Fakat ilerleyen süreçte her şey ranta dönüştü. Yapmış oluğumuz her şey sanki biz yapmamış gibi davranıldı. Oyunun dışına atılmakta çok hızlı davranıldı ve gururla ilerlediğimiz süreçte her şey tersine döndü ve bir çok mahkemeye gitmek zorunda kaldık. Şuan nur topu gibi iki mahkememiz oldu.

    Maalesef ülkemizde etik olmak zayıflık olarak algılanmakta İnsanların para uğruna yaptıklarını görünce gerçekten hayatı bir kez daha sorgular oldum. Gururla çıktımız ve kanımızı canımızı emek ve sermayemizi koyduğumuz bu yolda işlemler bitinde kurtulun maya çalışılan bir hale düştük. İnanın bizi de üzen ve kıran bu oldu. Artık gerisini Türk adeti yerine getirecek.

    Bardağın dolu tarafından baktığımda ise hem eğlendim hem de üretim tecrübemin azımsanmayacak kadar gelişmesini sağladım. Bu da beni yeni girişim projelerine girmeme ışık oldu. Şuan üretim süreçleri dışında üretim ve belge danışmanlığı yapmaya başladım. İnsanların sizi dinlemesi ve sonrasında başarmalarını görmek mutlu edici. 

    Ben ne adar olumsuzluk içerisinde düşmüş ve tecrübe etmiş olsam da üretme aşkımı asla yitirmedim. Yine farklı yine öncü bir çok işle yoluma devam ediyorum. Bu vatanın bize ihtiyacı var bu ara her ne kadar zor olsa ülkem için üretmeye devam edeceğim. Bu konuda bana her daim ulaşa birsiniz. Elimden geleni yapacağımdan kuşkunuz olmasın.

    Yazılarım devam edecek selam ve sevgiler.

Mesut ACAROĞLU

Mart 2023

KISA BİR ARADAN SONRA / ÜRETMEK

Kısa bir Aradan Sonra

Üretmek

Ülkemizde üretmek çok zor. Özellikle yan sanayinin sürekli kapsam ve plansız işlemesi istenilen ürünlerin üretimlerini etkilemekte. Üretim yapan kişiler katma değeri çok yada az olduğuna bakmaksızın sürekli para kazanmaya yönelik işleri ön planda tutuyor. Kısa sürede iyi kazançlar elde ediyoruz ama maalesef bunlar uzun süreli yatırımları engelliyor. Planlamak pazar oluşturmak yorucu bir hal alıyor. Bazen önce bir yapalım her türlü ürünü satarız kafası bizi süreklilikten maalesef geri bırakıyor. O nedenle meslekler üretimler popülasyona göre eğilim sağlıyor. Bakıyoruz ki hangi ürüne talep var herkes olana kayıyor. Sonra terazimiz yan yan yatıyor. Şu ara çoğunlukla piyasada bu kadar üretim varken üretim eksikliği yaşıyoruz. Buda bizim asıl ihtiyacımız olan ürünlerin ithal edilmesine yada pahalıya alınmasına sebep oluyor. Herkes çarşı pazarı biliyor. Özellikle medya ya iyi malzeme oldu ve her gün haberlerde pazarın nabzını tutuyoruz. Ticaret bakanlığı haksızlık olduğunu ve gidermek için ise önlemler aldığını belirtiyor. Asıl olması gereken üretim önlemleri iken maalesef biz üretmediğimiz ürünler için fiyat artışını önlemeye çalışıyoruz. Nereden bakarsak bakalım sistemin çarkları ters dönüyor. Kulağı arkadan tutma terimi buna iyi bir örnek. Büyük ekonomi, yüksek ihracat rakamları bir çok alanda bir önceki yıl ya da ayların rekorlarını kırıyoruz ancak fiyatların yükselmesinin önüne geçemiyoruz. Bu nedenle esnafın elindeki mal diğerinden elli kuruş fazla diye haksız kazanç olduğunu öne sürüyoruz. Tabii abartanlar var, önüne geçilmesi gerekli. Bunu neden zabıtalar yapmıyor onu anlamış değilim. Ayrıca bu haksız kazanç yapanları boykot edin deniliyor ama kimin fiyatı fazla bilmiyorum. Çoğunlukla marketlerdeki fiyatlar pazara göre daha uygun. O zaman bizler pazardaki esnafı mı boykot edeceğiz. Hal yasalarından ülke ekonomi önlemlerinden üretim katsayılarından geriye kalan bu oluyor. Geçekten işin üretim olsa rekabet eder fiyatı ve kaliteyi artırırdık. Ama kimse üretimden yana değil hele rekabetten yana olan hiç yok. Ürün ve üretici bolluğu piyasada illaki rekabet ortamı yaratacaktır. Bu nedenle fiyat düşüp kalite artacaktır. Fakat şuan üretici firmaları rekabet yerine sadece fiyatları konuşuluyor.

               Her geçen gün büyüyen ve gelişen bir sektöre sahibiz. Okulların mezuniyetlerini çoğalttığı bu günlerde tekniker ve mühendis açıklarını ortadan kaldırdık. Her yerde istediğimiz kadar kalifiye elemana ulaşabiliyoruz. Çoğu yeni mezun olan arkadaşlarımız tecrübelerini kazanmak için bir çok deneyimlerini özgeçmişlerine eklemeye çalışıyor. Her geçen gün tecrübe katsayısı çoğalan sektörün kendi ihtiyaçlarını karşılayacak bir yapıya ulaşması için beklemedeyiz. Öncü sayılan bir çok kurum çalışmalarına kapalı kapılar ardında devam ediyor. Bilginin ve katma değerin bizleri ileriye götüreceğini daha  yakından anlıyoruz.

               Yeni mezun arkadaşların ilerlemeleri için bazı konulara değinmek isterim. Son zamanlarda kariyer günleri etkinliklerine davet almaktayım. Katılımların yükse oluşu beni çok heyecanlandırıyor. Bu konferanslarda en çok karşıma gelen sorular arasında cv de ne yazılmalı sorusu var. Bir işveren olarak bu konuların analizlerine bakıldığında standart cevaplar vermek kolay. Fakat gerçekten olması gereken ise bu değil. Asıl olan cv ler de yazılanların karşı tarafa nasıl geçtiği. Çoğu arkadaşımız ben çok etkinlik yaptım cv çok dolu sosyal ve kültürel etkinlikler yüksek. Referanslar da çok iyi neden beni değerlendirmediler gibi sorulara cevap arıyor. Bu tür sorular çok ama tek unutulan empati. Sadece kendimizi anlatıyoruz karşı taraf ne ister yada nasıl düşünür gibi soruları atlıyoruz. Cv denilen operasyon merhaba nasılsınız sorusuna cevap olarak ilerliyor. Talep ediyorsunuz ve cepheye gitmek için elinizdeki silahlarınızı gösteriyorsunuz. İnsani beceriler bunların en temel silahı. Sonrasında yeteneklerinizi göre silahlarınızın çapına bakıyoruz. Çoğu zaman çok silahınızın olması güçlü bir savaşçı olduğunuz anlamına gelmiyor. Asli olan yeterince ve geliştirilebilir olması. Öncelikle bakılan silahlandırıldığında bu kapasiteyi kaldırıp kaldıramaması. Bu tamamen askeri sınıflandırma düzeni gibi bir konu. Elinizde olan silahın nerede kullanılacağı çok önemli. Elinizde bir top varsa yakın muharebe yapamazsınız. Aynı şekilde muharebe yapacaksanız topla gidemezsiniz. Ama bir top kullanıcısını silahlandırıp muharebeye hazırlayabilirsiniz. İşin en temelinde asgari eğitim yatmaktadır. Savaşa gideceksek öncelikle asgari eğitim gerekli. Yıllarca bu eğitimi aldınız ve şuan ise savaşa gitmek istiyorsunuz. Askerler uzmanlaştırılmak için uzmanlık eğitimine giderler. Eğitim sonrasında ise başarı olanlara eğitim aldığı  alanda hizmet ettiğini gösterir bröve almaya hak kazanır ve takarlar. Bu süreçten sonra sonra genel askerlik dışında uzmanı olduğu alanda da hizmet sorumlulukları vardır. Bu alanda çalıştıkça uzmanlaşır ve tecrübe kazanırlar. İşe başlamakta bu şekildedir. Fakat her Türk gencinde olması gereken cesaret ve vatan millet sevgisi. Hayat bir savaş. İş hayatında ise savaşmak için niteliklerinizi geliştirmek önemli. İşveren yapmış olduğu maliyet karşısında alacağı kazanca bakar. Bu kazanç ilerisi için yatırımda olabilir yada hızlıca karşılıkta isteyebilir. Yeni arkadaşların ne iş olursa yaparım yerine ben bu şekilde yapabilirim yaklaşımı daha önemli yapıcı olacak ve ileride sonucu kötü tecrübeleri önleyecektir. Sadece tecrübe edinmek için yapılan işler maalesef ilerleyen süreçte sizleri daha anlamsız ve gereksiz şekillere sokabilir. Dikkat edilmesi gereken bir konu.

Peki ya ne yapacağız

Tek yapmanız gereken kendinize güvenmek ve sabırla beklemek. Beklerken de çabalamak ve samimiyetinizi karşı tarafa tam olarak anlatmak. O zaman istediğiniz hedefe daha hızlı ilerleyebilirsiniz.

Sakıp Sabancının Dediği Gibi; Çalışmak , Çalışmak, Çalışmak bu üç kavramdan asla geri durmayınız. Bir çok istişare edilen konun en atında bu gerçekler yatmaktadır.

Acar BALTAŞ’ın bir makalesi aslında neden iş ve personel sorunlarının olduğunun temelindeki sorunu bir nebze anlatıyor. http://www.acarbaltas.com/asiri-ebeveynlik-hastaligi/ adresinden takip edebilirisiniz.

MESUT ACAROĞLU

MAYIS 2019

MUTLU YILLAR

Yeni yılımız kutlu olsun.2018 yılının bitimiyle 2019 yılına daha umutla bakar olduk. Yeni hedefler yeni umutlarımız var. Her şeye rağmen geçmiş yılın eksiklerini bu yılda gidermek için hedefler yapıyoruz. Yeni yılın herkese bol sağlık ve kazanç getirmesini dilerim.

Genel itibariyle cihaz satışlarımızın ilerleme kaydedeceği bir döneme girdik. Artık bizim için kırmızı çizgiler kabul edilebilir oldu. Euro ve dolar 3 ay öncesi kadar rahatsız etmemeye başladı ve artık sektör de  genişleme kaydedeceğiz. Son bir yıla bakıldığında herkes ekonomist oldu, çoğunlukla yakın çevremizden herkesin nasihat ettiklerini duyar olduk. Büyük ekonomi porofosörleri yorumlarında yanılırken onlar kendinden emin adımlarla ilerlediler. Gündem gerçekten çok tehlikeli, İnsanoğlunun ruhunda kâhinlik var. Fakat reel sektör bu şekilde ilerlemiyor. Gerçekler çok acı bir hal aldı. Çoğu kişi özellikle asgari ücretin yükseldiği şu günlerde personel çıkartmak için bahaneyi buldu. Geri kalan çoğu kişide çıkartmamak için elinden geleni yapıyor. İnanıyorum ki haklı ihtiyaçları olanlar kazanacak.

Tabi bu ara da personelin durumu çok önemli. Sürekli patron milleti deyip işini kayırmak olmaz. Herkes bu dönemde taşın altına elini koyacak. Koymak zorunda. Ben maaşımı alırım yoluma giderim devri kapandı. Eskiden devlette yatarım işime bakalım denirdi. Şimdi ise işini yapmayan devlet memuru bile sıkıntıda. Personel sistemin çatlaklarını kullanmamalı. İlk basamak etiklik olası gerekirken  çoğu zaman kötü olanı seçmek daha cezbedici oluveriyor. O zaman bahane haklı hale geliyor. Bu ince bir çizgi, insanoğlu kötü düşünmesin hele, geri kalan arkasından geliyor. Bir kurum da patronun sorumluluğu kadar çalışanın sorumluluğu da olmak zorunda. Olmayan bir zorunluluk maalesef kötü sonuçlar veriyor. Özellikle hizmet sektöründe...

İşinizi hakkıyla yapmıyorsak bu  bir basamak olmalı. Kimse vazgeçilmez değildir ve görmezden gelinen her şey görüldüğünde çok geç olabilir. Titanik buzağını gördüğünde manevra yapmamaya çalışmış ama motorları olması gerekenden küçük olduğu için hızlı olamamış. Sonunu herkes yıllarca televizyondan izledi. Eğer kapasiteniz kaldırmıyorsa boş yere kendinizi zorlamanın anlamı yok, ya motoru yakarsınız ya da titanik gibi batarsınız. Haaa o Şahsi munhasır arkadaşa ne mi oldu. Titanik öyle hemen batmadı ölümcül yarayı aldıktan 3 saat sonra tamimiyle battı. Sistemin açıklarını bulmak size sadece zaman kazandırır fakat telefi etmek kazanmış olduğunuz zandan daha fazla kaybettirir. Bu nedenle patron ne bahaneye ihtiyaç duysun, çalışan ne bir çatlağa. Herkes işini layıkıyla yaparsa sonuç herkesin çıkarına. Olduğunuz konumu kimse kolay kazanmadı, herkes tırnaklarıyla çalışarak didinerek yaptı. Neden bir günde çizginin karşına geçiyor ki  insan. Ne oluyor ki daha zengin oluyorsan, daha iyi yaşıyorsan. Tek gerçek şu ki sen kendini satıyorsun, Ruhunu satıyorsun. Zaten senin değilse elindekiler ne ise yarar. 

Şarap kültürü uzun zamandır takip etmeye çalıştığım bir konu. Bildiğiniz gibi şarap üzümden üretilmekte, üretim için özel bağlar özel üzümler yetiştirilmekte. Kaliteli bir üzüm ve şarap almak için yıllarca beklemek zorunda kalınıyor. İlk çıkan hasatın tadı ile yıllar sonra çıkanın tadı çok farklı olabiliyor. Üzüm bağları çok sulu toprağı sevmezler, her zaman rutubetli ve aromatik toplarda yetişmesi önemlidir. Eğer bağ kökü su ya yakınsa çok uzamaz. Ama az su oranı ile rutubetli bir toprakta çok uzun mesafeler kat edebilir. İşte işin sırrı da bur da, kök ne kadar çok uzarsa topraktan aldığı aromalar ve mineraller o kadar zengin olur. Üzüme çok iyi tad katar. Fakat kökler kısa ise çok aromatik bir uzum bulamazsınız. Genelde taze tadım ihtiyaçlara yönelik olurlar. Is hayatı da böyledir toprakta ne kadar yıl durduğunuz değil köklerinizin ne kadar çok uzadığı sizin tadınız dır. Ucuz numaralarda günü kurtarmak sizi yıllar sonra gurur duyacağınız bir şarap yapmaz. Kalitenizi arttırmaz. Sadece ucuz şarap raflarında tatmayı bilmeyen ya da yeni başlayan kişilerin elinde meze, sonrasında daha iyisini tadınca ise çöpte boş bir sise olarak kalırsınız. İyi şarap tesadüf değildir ve kalitesi her zaman değer görür. Özetle çok iş çok çalışma çok tecrübe değil. Kaliteli ve doğru yolda olmak ilerlememizin ilk basamağı.

Benim için kalite kum havuzunda oymak için gerekli olan bir giriş biletidir. Bir ürün gibi alınıp satılamaz. Kalite zaten olması gereken bir niteliktir. Eğer çantanda bu yoksa boş yere kaliteden bahsetmeyelim.

  

Selamlar.

Mesut ACAROĞLU 

OCAK 2019

Başlamak

BAŞLAMAK

 Tıbbi Cihaz Sektörü son yıllarda herkesin ilgisini çeken merak uyandıran, sektör dışı firmaların yatırım yapmaya çalıştığı ve içinde neden bende yokum sorularına maruz kaldığımız bir döneme girdi. Sektör cezbedici, özel ve tek el yada sistematik kapsamlı ürünlerin kar marjı yüksek. Takibi bu durum iştah kabartıcı. Fakat unutulan en büyük şey ise insan. Yaptığımız iş insan doğasına, insanın yasam standardına etki ediyor ise riskiniz büyük. Sektörün tekel olması ve kar marjlarının yüksek olması bu nedenle. Peki ya ne kadar doğru ne kadar anlaşılabilir ?

Maalesef kalite olarak sınıfta kaldık. Kapital yapı bağımlılığı arttırmak için üretici firmalar misyonunu kendine yakın firmalara aktarırken urun ve servis bağımlılığını arttırıyor. Bu durum maalesef son kullanıcıyı direk etkiliyor .Tek el olmak için yapılan bir çalışma haline geliyor. Misyon bağımlılığı sonrası satılan ürün firma esiri oluyor ve dipsiz bucaksız bir kuyu haline geliyor. Kovayı bırakıp çekiyoruz fakat su yok ve sonucu su sözle bağlıyoruz.

Derin olan kuyu değil kısa olan ip. Bizler kuyudan su almaya çalıştıkça ip daha da kısalıyor ve karanlıkta kaybolmaktan korkuyoruz. Aslına bakıldığında karanlık kuyu çok da derin değil, sadece cesaret etmek istediğin suyu içmenize yardımcı olacak tek şey.  Marka bağımlılığı tek el olma bizle çalışmazsanız olmaz, orijinal firma, orijinal sertifika gibi duyduğunuz her şey bizi dışa bağımlı hale geriyor. Çözüm çokta uzak değil sadece kuyuya inmek yetiyor bazen. İnenler ve tecrübe edenler muhakkak vardır. Olumlu olanlar mutlu, olumsuzlar ise isyankar durumda. Peki kolay olacağını kim söyledi ki. Her zaman zordu zaten. Başaranlar belki şans eseri belki de bilinçli kuyudan suyu içti. Belki de içirildi. Bunların tek cevabı var ön yargı !!!

Ezbercilik bize kolay geliyor. Sadece planın doğru olduğuna, yapılanın  uygun olduğuna odaklanıyoruz. Peki ya değil ise. Şu ana kadar bildiğiniz tüm her şey yanlış ise. Bunu düşünmek kanıtları sorgulamak insanın doğasında varken biz neden hep aynı şeyi yapalım. Fakat yapmaya devam ediyoruz. Ürünün doğruluğunu sorgulamakta bu nedenle. Çünkü  biz bu nedenle varız. Hatta biz bunu sorgulamaktan sorumluyuz. Bu her ne şekilde kazanç olursa olsun sonuçları insan yaşamına ters. Bunları sorgulamak bilmekle olur. Bize öğretmediler diyenleri duyar gibiyim. Evren de kurulurken kimseye sorulmadı yaşayarak öğrendik. Yemek yemeği nasıl ihtiyaçtan öğreniyorsak işimizi, yaşamı da mecburiyetten öğrenmek zorundayız. Merak etmeden, doğruyu aramadan nasıl ileriye hareket edelim. Bu aynen tekerlekleri olmayan araba gibi motor çalışıyor ve tüm fonksiyonlar yerine getiriyor ama hareket yok. Çünkü lastiklerimiz yok. Önce eksilerin ne olduğuna bakmak lazım. Bilmiyorsak aramak, araştırmak, merak etmek lazım. Artık dünya değişiyor. Bu bahsettiğim konuların hepsi de teknoloji, pazar vs.  hepsi. Tek değişmeyen ise cehalet. Biz bu cehaletten kurtulmak, farklılıklarımızı arttırmak zorundayız. Karanlıkta ilerleyen tiren gibiyiz. Önümüz aydınlık fakat etrafımızda neler olup bitiyor bilmiyoruz.

2000’li yıllarda özel sektör hızlanmaya başlamış ikinci el cihaz piyasası çok ilerlemiş ve ülkeye almaya gibi ülkelerden kullanılmış ürünler ülkeye getirilerek kullanılmaya başlamıştır. Bakıldı ki satmak kadar servis kurulum montaj ihtiyaçları ortaya çıktı. Peki nasıl çözüldü. Yetişmiş personel bulmak çok zor ,bulunanlar pahalı. Sorulara cevap yok. Aplikasyon montaj kurulum yok tabi ki denetim de. Şükürler olsun ki sektörde yetişmiş eli tornavida tutan insanlar var, ha televizyon tamiri ha anestezi cihazı tamiri aynı görüldü. Başaranları görenler  örnek sayıldı ve isler daha da büyüdü. Nerede elektronikçi var el attı ve çöplüğe döndük. Zenginlik için her şey yapıldı. Belki de bilinmeden doğru yapılan yanlıştı. Sağlam verilen cihazlar aslında sağlam değildi. Neden çünkü ışıkları yanıyordu televizyon gibi ekran geldiyse urun tamam. Bu durum yıllarca bu şekilde devam etti ve mecburiyetler sonrasında bakımdı ki bu is için bilinçli insanalar gerekli ve biyomedikal temelleri Türkiye'de atıldı Aslında çok da uzak olmayan bir süreçte devlet bu açığı görmüş çoğu devlet hastanesinde uygulamış ve iyi sonuçlar almıştı. Fakat bilinmeyen bir şekilde tarihe gömüldü. Biyomedikal tıp elektroniği önce ara eleman yetiştirmek mantığıyla sağlık eğitim fakültelerine, sonraki dönemde sağlıkla alanı yok adıyla teknik eğitim fakültelerine verildi. ilk zamanlar KPSS ile atanan Teknikerlerin neden atandığı bilinmedi, çoğu alınmadı, alınanlar ise daha yeni görevine verildi o süreçte her işi yaptılar.

Ülkemizde meslekler amaca yönelik değil popülerliğe yönelik olduğu için şuan çok sayıda biyomedikal mühendisi ve tekniker arkadaşımız mezun oldu. Çoğunlukla iş arayışındalar. Devlet ise hala yeterli kadroyu açmadı ve herkes özel sektörün içerisinde iş bulma yarışına döndü. Maalesef büyük denilen tek el firmaları istihdam için yeni mezun tercih etmedi. Edenler ise yeni mezun ideallerine yetişemedi. Üniversitelerde verilen sektör vaatleri reel sektöre  gelindiğinde çok farklı bir alanda olduğu bir tokat gibi vuruldu insanların yüzüne. Mezun veren bölüm hocaları sadece mevzuatı okuttular  Tabi kendileri bu bölümde daha önce çalışmadıkları tam anlamıyla ne olduğunu bilmediklerinden dolayı elindekileri anlattı. Bilenler ise boş işlerle uğraşıyor diyerek itibarsızlaştırıldı. Şuan sektörde o kadar insan iş arayışında ki artık kime ve neye göre işe alınacakları kriter olarak ortadan kalktı. Hatta mühendislik fakültesi mezunu arkadaşlarımız iş öğrenmek için gönüllü çalışmayı dahi teklif ettiler. Fakat bu halde bile iş yeri bulamadılar.

Gerçekten üzücü bir tablomuz var. Sadece mezun vermek için okul, sadece para kazanmak için bölüm açılır oldu ülkemizde. Üniversite sanayi işbirliği bir türlü kurulmadı .Mezun arkadaşlara istihdam arayışında kimse yardımcı olmadı. Üretmek, dinamik yeni nesil, gelecek planları başlamadan sona erdi. Çünkü imkansızlıklar içerisinde iş arayanlar istemeden yeteneklerini kullanamadılar. Karınlarını doyurmak için iş aramaya, iş öğrenmek için iş aramaya çalışmaktan helak oldular. Şuan bu konular varken nasıl üretken ülke olacağız bilmem.

Aslına bakılırsa birde örgütleşme sorunu var. Şu an biyomedikal alanıyla ilgili o kadar çok dernek duyuyoruz ki hangisine katılacağımızı şaşırıyoruz. Bu kadar mezun varken nedense derneklerde üye sayısı sınırlı. Devlete karşı derdimizi anlatmanın tek yolu bu iken yapılanlara bakıldığında sadece tanışma partilerinden öteye giden bir tanıtım yok. Amaç dışına kaymalar çok. Aslında bizi temsil etmeleri gereken yerde başka işlerle uğraşıyorlar. Firma tanıtımı bile yapanlar var. Ya da temsil ediyorlar  biz bilmiyoruz. Görmeyi çok ümit ediyorum.

Gazi M. Kemal Atatürk'ün dediği gibi Vazifeyi ihmale uğratan merhamet vatana ihanettir.

Saygı ve sevgi ile ...

Mesut ACAROĞLU

Tek sermayeniz ,fikirleriniz.(Beyin BEDAVA) 

2018 yılı algılarımızı çok değiştirdi. Daha önce alışmış olduğumuz her şey şuan denediğimiz halde sonuç vermiyor. Şaşkınız ve çıkış yolu arıyoruz. Ekonomi  , kur dengesizlikleri  , müşterinin ekonomiden doğan kararsızlıkları, sipariş iptalleri, ithalat sorunları vs  gibi bir çok neden bizi zora soktu. Alışmış olduğumuz tüm dengeler değişti. Her şey o kadar kısa sürede oldu ki toplamaya çalıştıkça sorunlar daha da büyüdü. Bu tür konuşmaları ve başkalarını suçlayan sözleri son zamanlarda çok duyar olduk. Yerli üretimin önemini daha iyi anlar olduk. İthal etmek daha ucuz kelimelerini artık duymuyoruz. Herkes anladı ki yoklukta elimizde olan bizim için en büyük değer. Zamanında zor da olsa üretim yapılması firmaların gelecek vizyonunu belirledi. Yapmayanlar ise hala dert yanmakta.  Tıbbi cihaz sektörü büyüyen ve gelişen bir sektör . Hal böyle iken işletmenizin büyümesi  tek başına anlamsız. En büyük destek ise devlet.Devlet bir çok alanda destek vermekte. Geleceğe yatırım yapan firmalar ise yerli üretim ve ar-ge faaliyetlerinin meyvelerini toplamakta..

Burada şu soru insanın aklını kurcalıyor işletmeci olmak mı , girişimci olmak mı ? Girişimci özgür, özgün ve yaratıcı olmalıdır , sektörel boşlukları görmelidir , ki  kâr bunlar ile beraber gelir .Oysa işletmecinin herhangi bir kulvarda kâr gütmesi yeterlidir.

Sağlık sektörü işletmeci olunabilecek bir sektör değildir. Konu sağlık olduğunda her gelişme toplumun belli bir kesimi için umut olabilecek iken , gelişime karşı koymamalıyız öyle değil mi ?

Güncel gelişmelerden de takip ettiğiniz gibi alınabilecek destekler ,yerli sermayenin her geçen gün değer kazanması sektörel anlamda heyecan verici . Bu adımın  kişiye özel bakım ve tedavi yöntemlerinin , gelişen ar-ge faaliyetleri ile dengeli olarak yükselmesini sağlayacağı kanaatindeyim. Ülkemizde yeterli kaynağın olduğuna dikkat çekmek isterim . Bahsettiğim  hem pazar kaynağı hem üretim planınız için malzeme ve teçhizat kaynağı. Her yıl zehir gibi gençler ,büyük bir iştah ile sektöre girmek için sabırsızlanıyorken , taze fikirlerden bahsetmiyorum bile.

İşletmeci olmanız ,bu fırsatı değerlendirmeniz için geç kaldığınız manasına gelmez .Bir girişimci , sizin de sermayenize değer katmak için  ortak olabilir . Güç de buradan doğuyor esasında . 

Bilim sanayi ve teknoloji bakanlığının  Ar-Ge personeli ve nitelikli işgücü istihdamının artırılmasını desteklemek ve teşvik etmek amacıyla yayınladığı 5746 sayılı Araştırma, Geliştirme ve Tasarım Faaliyetlerinin Desteklenmesi Hakkında Kanun bu konuda kafanızdaki soru işaretlerini giderecek nitelikte bilgiler sunmakta.

Ülke olarak beklentimiz; yapılan Ar-Ge çalışmalarının ülkemize ekonomimizde katma değer yaratacak, uluslararası pazarda rekabet gücümüzü artıracak ileri teknoloji içeren ürünler olarak dönmesidir. Ürettiğimiz kadar var olacağız. Bu nedenle üretmekten başka bir çıkış yolumuz yok.

Büyük küçük demeden her durumda üretmeliyiz. Küresel pazarda üretimin sektör ve ülke için ne kadar önemli olduğuna örnek olarak Çin Halk Cumhuriyetini verebilirim. Çeyrek asır önce adından bahsedilmeyen bir ülke medikal alanda dünya devlerinin üretim çiftliği haline geldi. Şu an Amerika başta olmak üzere tüm ülkelere ekonomi dersi vermekte. 

Tabi ki etnik ve konumsal nedenler sizi ileri götürmekte , yalnız tek gerçek çalışıp üretmek. Seyahatlerim esnasında anladım ki ön yargılarımızdan dolayı maalesef kalıplara girip kendimizi engelliyoruz. Çin hükumeti ise sadece üretmeye odaklanmış hiçbir ön yargı olmadan büyük küçük demeden sadece üretiyorlar ve ürettikçe öncü oluyorlar. Bizlerin de tek gerçeği üretim. 

Ön yargılarımızdan kurulup elimiz taşın altına koymak birey ve vatandaş olarak çok önemli. Başka bir Türkiye yok bu nedenle elimizdekilerin değerini bilelim.

MedikalTürk Dergisi  sayı : Kasım 2018